Proces radełkowania dodaje do metalowej powierzchni wzory tekstur, takie jak skośne, proste linie lub wzory w kształcie rombu. Tekstura ta może zwiększyć siłę chwytu elementów, takich jak elementy złączne i uchwyty narzędzi, oraz poprawić ich wygląd. W procesie radełkowania zwykle wykorzystuje się hartowane koła radełkowe instalowane na tokarkach. Proces radełkowania tworzy wypukłe wzory na powierzchni metalu, ale struktura elementu pozostaje w dużej mierze niezmieniona.
Proces radełkowania
Producenci mogą wybierać spośród dwóch głównych metod tworzenia powierzchni radełkowanych. Każda metoda ma zastosowanie do różnych materiałów i zastosowań. Rozumiejąc, jak działają te metody, możesz wybrać najlepsze rozwiązanie w oparciu o własne potrzeby.
Cięcie i radełkowanie
Podczas wycinania radełkowania potrzebne jest narzędzie z ostrymi zębami, aby bezpośrednio wyciąć wzór w materiale. Metoda ta usuwa metal, dlatego nadaje się do materiałów twardszych lub takich, które wymagają bardzo wyraźnych wzorów.
Proces cięcia i radełkowania w minimalnym stopniu zależy od średnicy półwyrobu i umożliwia lepszą kontrolę odstępów między wzorami. Stosowany jest głównie do drobnego lub delikatnego radełkowania twardych metali.
Radełkowanie toczne (formujące).
W procesie wytłaczania i radełkowania wykorzystuje się hartowane rolki do odciskania wzorów na obracającym się przedmiocie obrabianym. Wałek odpycha metal na bok, tworząc wypukły grzbiet, dzięki czemu materiał nie ulega zużyciu. Metoda ta jest szybka, wydajna i powoduje bardzo mało odpadów. Zwykle wykorzystuje się go do obróbki części cylindrycznych, takich jak uchwyty czy gałki. Bardzo ważne jest użycie prawidłowej średnicy półfabrykatu, ponieważ może to zapobiec błędom wzoru lub występowaniu zjawiska podwójnej ścieżki.
