W przypadku większości stopów zakres temperatur wrażliwy na korozję termiczną pod wpływem soli wynosi 288-427 ℃. Tendencja do korozji jest związana z czynnikami metalurgicznymi, takimi jak skład stopu i historia przetwarzania, a stop o wysokiej zawartości tlenku glinu i wysokiej zawartości tlenu oraz gruboziarnista struktura Weila przetworzona lub obrobiona kryształami są bardziej wrażliwe na korozję naprężeniową.
Uważa się, że przyczyna kruchości metalu spowodowana korozją naprężenia gorącego soli jest związana z kruchością wodoru. Pod działaniem wysokiej temperatury i stresu halogendy są hydrolizowane w celu utworzenia gazu HCL, a HCL dalej oddziałuje z tytanem w celu utworzenia wodoru, a mianowicie NaCl 10 H20 - HCl 10 NaOH 2HCl 10 Ti - TICL2 12 2H.
Oprócz korozji naprężenia gorącego soli, kołnierze tytanowe mają tendencję do korozji naprężenia w czerwonym fumowym kwasie azotowym, N204 i roztworze metanolu zawierającym kwas wodoroklorowy i kwas siarkowy w pewnym stopniu. Gdy przeprowadza się test zmętnienia korozji stresu z próbkami o ostrym wycięciu, wodny roztwór zawierający 3,5%NaCl może zmniejszyć żywotność pęknięcia korozji.
Skłonność kołnierza tytanowego do korozji naprężeniowej jest związana ze składem stopu i obróbką cieplną. Zwiększenie zawartości aluminium, cyny i tlenu może przyspieszyć efekt korozji naprężeniowej południowej. Wręcz przeciwnie, dodanie do stopu pierwiastków stabilizujących, takich jak aluminium, wanad, grupa, srebro itp., łagodzi korozję naprężeniową. Kołnierze tytanowe mają również tendencję do kruchości ciekłego metalu. Na przykład kontakt stopionego kadmu z tytanem spowoduje kruchość kadmu, a rtęć ma podobny efekt. Powyżej 340 ℃ srebro może sprzyjać pękaniu korozyjnemu stopów takich jak TA7.
